یادگیری پیانو برای بزرگسالان: راهنمای آموزش پیانو مبتدی

من از 4 سالگی و شاید زودتر از آن پیانو می نواختم. اگرچه که به عنوان یک کودک قدر آموزش هایی که میدیدم را نمیدانستم، اما حالا به عنوان یک بزرگسال قدردان اصرار والدین بر ادامه ی کلاس ها هستم. این روزها نواختن پیانو به بزرگترین بخش کسب درآمد من تبدیل شده است. اما آموزش پیانو قسمت بزرگی از زندگی من نیست. اما من اغلب به دوستان و اعضای خانواده آموزش میدهم و اغلب متقابلا آنها هم کارهایی برای من انجام می دهند. اخیرا بزرگسالان بیشتر و بیشتری سراغ من امده اند تا به آنها در سطح مبتدی درس بدهم.

اهای افرادی که به تازگی شروع به دور هم جمع شدن با دوستانتان کرده اید، و آی کسانی که به تازگی صاحب یک پیانو شده اید و میخواهید بلد باشید چطور ان را بنوازید.

آموزش پیانو به بزرگسالان فوق العاده است. اگر شما هم میخواهید یاد بگیرید و دیگران با این بهانه که شما بزرگسالی هستید که هیچوقت پیانو نزده اید و یا چندان بلد نیستید، سرخورده تان کرده اند، دیگر چنین احساسی نداشته باشید. شما می توانید یک دانش آموز عالی باشید، به سرعت بیاموزید، و بهترین سرگرمی بقیه ی عمرتان را انتخاب کرده باشید.

در یادگیری موسیقی سن بیشتر، یک مزیت است

تفاوت بین شاگردان نوجوان و بزرگسالان این است که اگر شما قصد دارید به عنوان یک بزرگسال بیاموزید، پس یعنی "می خواهید" یاد بگیرید. کودکان اغلب به خواست والدینشان در کلاس ها ثبتنام می شوند- برخی کودکان عاشق نواختن پیانو هستند و برخی از آن منزجرند. آنوقت است که معلم به یک پرستار کودک سطح بالا تبدیل می شود.

به عنوان بزرگسال، شما این فرصت منحصربفرد را دارید که به کلاس بروید، یا آنلاین آموزش ببینید، برای خودتان انگیزه ایجاد کنید، و "تصمیم بگیرید" که کلیدها را بیاموزید.

در مورد بچه ها، باید زمان تمرین را تکلیف کنید، هدف از هر تمرین مشخص شود، و حتی گاهی به بازی کردن متوسل شوید.

به عنوان یک بزرگسال، حرف آخر حرف شماست. شما می توانید:

·         برای بازی کردن به قدری که می خواهید یا زندگی تان اجازه می دهد وقت بگذارید.

·         هر آهنگی که میخواهدی یاد بگیرید را انتخاب کنید.

·         معلم و سبک آموزشی که روی شما بهتر جواب می دهد را انتخاب کنید.

·         همان ژانر پیانویی که دلتان می خواهد را یاد بگیرید.

·         صفحه کلید (کیبورد) مخصوص به خودتان را داشته باشید.

شما به معنی واقعی کلمه، در مورد زندگی موسیقایی تان حرف اول و آخر را می زنید.

البته این امر هم یک مزیت است هم عیب- هیچکس نمی تواند شما را مجبور به تمرین کردن کنید. البته خوب هم هست که هیچکس نمی تواند شما را مجبور به تمرین کردن کند.

به سنتان به چشم یک عیب نگاه نکنید.

شما قبلا درسهایی گرفته و مهارت های جدیدی آموخته اید: الان باز هم میتوانید همان کار را انجام دهید.

معلم پیانوی مناسب: دوستش دارید و با او احساس راحتی دارید.

دلیل اینکه خیلی از دوستانم شروع به یادگیری پیانو از من کرده اند این است که از قبل مرا میشناخه  و مرا دوست داشته اند، نواختن مرا تحسین می کنند، و موسیقی ساخته ی من و البته خود من را درک می کنند.

به دنبال چنین چیزی باشید.

اگر دوستی داری که پیانو می نوازد یا در نزدیکی تان نوازنده ای هست که نواختنش را تحسین می کنید، شجاع باشید و از او بخواهید به شما درس بدهد. پیشنهاد پرداخت در مقابل زمانی که برایتان می گذارند را مطرح کنید و ببینید به شما آموزش می دهند یا نه.

اگر آموزش به شما برای هردونفرتان لذت بخش بوده باشد، آنها مایل خواهند بود که دوباره هم اینکار را بکنید.

به نظرم خیلی خوب است که یادگیری برایتان به یک کار ساده تبدیل شود. مثل یاد گرفتن از کسی که می شناسید، یادگرفتن موسیقی مورد علاقه تان، و در یک محیط دوستانه.

در نهایت هم اگر مشتاق بودید آموزش های پیچیده تر  و برنامه ریزی شده تر ببینید، به سراغ یه معلم حرفه ای و مجرب بروید و چند درس از آنها یاد بگیرید.

پیدا کردن معلمی که با او درک متقابل داشته باشید، می تواند زندگیتان  تغییر دهد. شما همیشه منتظر کلاس های بعدی تان خواهید بود و به سرعت پیشرفت خواهید کرد.

درس ها را یاد بگیرید و تمرین کنید

در ابتدای یادگیری، هیچ راهی بهتر از آموختن از یک انسان دیگر نیست. این راه آموزش موسیقی به مدت قرن ها بوده و هنوز هم بهترین روش است.

از یک معلم خوب یاد بگیرید و اجازه بدهید ساختار برخی تمرین هایتان را برایتان طرح ریزی کنند. خواهید دید هربار که به جلسه ی بعدی می روید، بر روی تکنیک بخصوصی کار می کنید و بازخورد می گیرید.

علاوه بر اینها، دنیای بی انتهایی از دروس آنلاین در اختیار شماست و برخی از آنها هم حتی رایگان هستند.

از این فرصت استفاده کنید.

اگر خودتان برای آموختن وقت بگذارید و انگیزه به خرج دهید، نتیجه ی بسیار ارزشمندی خواهد داشت.

یادگیری آنلاین و یا آموزش یک آهنگ به خودتان، باعث می شود به پیانو علاقه مند بمانید- اینکه برخی آهنگ ها چقدر ساده هستند شگفت زده تان خواهد کرد، و اگر به یاد دادن به خودتان عادت کنید، همیشه پرانگیزه خواهید بود.

تمرین و تفریح با آموزش موسیقی

شما باید همیشه به دنبال تمرین کردن باشید، اما حقیقت این است که – همیشه هم نباید منتظر تمرین کردن باشید.

شما باید تمرین ها را در طول یک هفته برنامه ریزی کنید وگرنه وقتی سرتان شلوغ شد ان را به بهانه ی کار یا زندگی اجتماعی تان کنار خواهید گذاشت.

وقتی تمرین هایتان سازماندهی شده وبرنامه ریزی شده باشند، به نوازنده ی بهتری تبدیل خواهید شد.

با همه ی اینها، باید زمان هایی را هم در زندگی تان تنها به واختن اختصاص دهید.

موسیقی اولین و بهترین راه ابراز خودتان و خلاق بودن است. اگر با برنامه ریزی تمرین کنید در ابراز خود حرفه ای تر شده و به درات خلاقیت بالاتری دست پیدا می کنید.

نواختن فقط به صرف نواختن، روحتان را تغذیه می کند و به شما انگیزه می دهد که به تمرینات ادامه دهید.

در این قسمت دو راه برای تلفیق نواختن به عنوان سرگرمی و تمرین هایتان پیشنهاد میکنم:

بینابین زمان های برنامه ریزی شده برای تمرین، زمانی برای تفریح درنظر بگیرید

در خلال زمان های تمرین، بازه ای هم برای محک شدن آنچه که آموخته اید لازم است. در آخر جلسه ی تمرینی ، 15 دقیقه به خودتان وقت بدهید و هرچه که می توانید را بنوازید. اگر هم نمیخواهید 15 دقیقه پیانو بزنید، عیبی ندارد. به شخصه اغلب میبینم که بیشتر از 15 دقیقه نواخته ام و احساس پر انگیزه بودن می کنم.

فی البداهه بزنید یا آهنگ هایی که یاد گرفته اید را بنوازید.اگر امکانش هست که صدای نواختن خود را ضبط کنید، همان چیزی که از خودتان ساخته اید را ضبط کنید.

موسیقی خیلی مفرح است، پس بگذارید مایه ی تفریح باشد.

کیبورد را دم دست بگذارید تا تندتند تمرین کنید

من در زیرزمین خانه یک استودیوی خانگی دارم که وقت زیادی را در آن می گذرانم. گرچه اخیرا کیبوردم را به اتاقم اورده ام و خیلی بیشتر تمرین می کنم.

چون زمان خیلی زیادی را در استودیو کار میکنم، دیگر برای تمرین هایم حوصله ی رفتن به آن پایین را ندارم. اتاق خواب من روشن و دلباز است. همیشه منتظرم که بروم و آنجا تمرین کنم چون حال و هوایم را عوض می کنم، هروقت هم که آنجا به کارهایم نمیرسم، کیبورد همیشه در دسترس است.

اغلب میبینم که شب ها بجای تماشای تلویزیون، جلوی کیبوردم نشسته ام. واقعا از اینکار لذت می برم.

هرچه تمرین کردن را برای خودتان راحت تر کرده باشید، بیشتر تمرین می کنید.

گوش دادن دقیق به موسیقی هم بخشی از آموزش است

وقتی با نوازنده های حرفه ای صحبت کنید، متوجه می شوید که چقدر از تاریخ و حواشی موسیقی اطلاعات دارند.

دلیل این است که موسیقیدانان زمان زیادی را هوشیارانه موسیقی گوش می دهند.

در واقع، بسیاری از موسیقی دانانی که من میشناسم (همچنین خودم)، با گوش دادن به موسیقی ای که در پس زمینه پخش شود مشکل دارند، چون خاموش کردن قسمت فعال گوش دادن مغزشان بسیار سخت است.

تلاش کنید گوشتان را به تحلیل الگوهای ریتمی، الگوهای هارمونیکی، و ملودی ها عادت دهید.

تصور کنید جلوی سازتان نشسته اید- ایا تصوری از اینکه آهنگ قرار است چگونه باشد دارید؟ میتوانید بگویید کدام کورد، کورد ریشه است؟ ایا کلیدها در آهنگ عوض می شوند؟ ملودی در حضور کورد چگونه است؟

روی تشخیص این موارد کار کنید- خیلی زود گوشتان حرفه ای خواهد شد.

روی تشخیص فواصل بین ملودی ها هم کار کنید. در کجا 5 پرش دارند؟ بیشتر دیاتونیک (8 آهنگی) است یا کروماتیک (13 نتی)؟

هرچه شنیداری هوشیارانه تان بهتر شود، موسیقی برایتان جذاب تر خواهد شد. ان صدا چطور ساخته شد؟ این ساز عجیب چیست؟ از خودتان خواهدی پرسید.

از موسیقی لذت ببرید، به آن وابسته شوید، و آن را بچشید.

برای تمرین‌های روزانه تان دفترچه خاطرات بنویسید

داشتن دفترچه ی تمرین جزء عادات کوچکی است که فواید بزرگی برای تمرینتان دارد.

افراد زیادی برای باشگاه رفتنشان دفترچه تمرین دارند تا پیشرفتشان را در آن ثبت کنند- شما هم همان کار را برای تمرین های پیانویتان انجام دهید.

لازم نیست پاراگراف های طولانی بنویسید.

فقط باید هرکاری که در طول روز کرده اید را بنویسید. اینکه چه چیزی خوب پیش رفت، چه چیزی خوب پیش نرفت، و اینکه چقدر زمان صرف کردم.

نوشتن تکنیک ها، تمرین ها، مقیاس ها، ترتیب نت ها، و یا هر چیز دیگری که با ان مشکلی دارید هم از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.اینگونه، بعدا می توانید ببینید کجاها مشکل داشته اید و برگردید و روی آنها کار کنید تا بهتر شوند.

همین برگشتن و نگاه کردن به دفترچه ی تمرین لذت بخش است چون می بینید چقدر پیشرفت کرده اید.

روی ضعف های نوازندگی تان وقت بیشتر بگذارید

همه ی هنراموزان از جمله بزرگسالان با حل نقاط ضعفشان در نواختن مشکل دارند.

اگر یک قطعه ی سخت شما را مضطرب می کند، کاملا طبیعی است. ولی نباید همینطوری از ان بگذرید و بروید مرحله ی بعد.

اینکه بتواندی بقیه ی قسمت های آهنگ را بی نقص بنوازید، ارزشی ندارد. همان نقطه ای که نمی توانید ان را درست بنوازید، همان بخشی است که بیشترین رشد شما را رقم خواهد زد.

صبر کنید، شرایط را بسنجید، سرعتتان را کم کنید و 10 تا 15 دقیقه برای نقطه ضعفتان وقت بگذارید

شما که نمیخواهید در شعله های یک تمرین اضطراب اور بسوزید، اما مهم است برای بیت های سخت وقت بگذارید.

تایمر را روی 10 تا 15 دقیقه تنظیم کنید و بروید ساغ قطعه ای که برایتان مشکل ساز شده. ارام پیش بروید.

دکمه ها را با نصف سرعت معمول و با یک دست به ارامی بزنید.

بعد هر دو دست را با هم روی کیبورد بگذارید.

سپس سرعت را 5 تا 10 بیت بر دقیقه بالا ببرید، تا جایی که قادر باسید کل قطعه را با تمام سرعت بنوازید.

اگر زمانتان تمام شد، بقیه ی تمرین را ادامه بدهید.

مغز ما مخلوق جالبی است. حساب تعداد دفعاتی که ساعت ها برای نواختن چیزی صرف کرده، نا امید مانده، خوب خوابیده ام و باز برگشته و قطعه را از سر گرفته ام، از دستم در رفته است.

مغز شما زمانی را می خواهد تا برای یادگیری قطعه و انتقال آن به انگشتانتان متمرکز شود، و سپس احتیاج به زمان استراحت و تبدیل آموخته ها به زبان موسیقایی شما احتیاج دارد.

یک دفترچه ی تمرین بگیرید و سختی های راهتان را در آن بنویسید

بدترین کاری که می توانید بکنید این است که به محض برخورد به یک مشکل، آن را نادیده بگیرید و بعد هم فراموشش کنید.

تنها نکته ی مهمی که باید توی دفترچه ی یادداشت تمرینتان بنویسید، سختی ها و مبارزه هایتان است.

روز بعد، می توانید برگردید و نگاهی به یادداشت تان بیاندازید و به خاطر بیاورید که روی چه چیزی کار می کردید.

از اینجا می توانید با دیدی باز، دیدگاهی جدید، و شاید با چند تاکتیک جدید به مشکلتان حمله کنید.

پیشرفت هایتان را یادداشت کنید.

خواندن دفترچه یادداشت و دیدن مسیر پیشرفت باعث رضایت خاطر می شود.

بخاطر پیشرفت هایتان جشن بگیرید و در حضور دیگران بنوازید

یکی از ارزشمندترین کارهایی که درس های موسیقی کودکان را مجبور به انجام دادنش می کند، تک نوازی است.

حتی اگر شما نخواهید اجراهای ضبط شده را پخش کنید یا روی صحنه های بزرگ اجرا داشته باشید، این را بدانید که باز هم موسیقی باید شنیده شود.

از همسر یا دوستتان بپرسید که به نظرشان آنچه که تمرین می کردید را به خوبی می نوازید یا نه. با هم به جمع دوستان و دورهمی ها بروید. پشت یک پیانوی عمومی بنشینید و بنوازید.

از تفاوت اجرا در ملا عام با تمرین کردن شگفت زده خواهید شد.

وقتی دارید اجرا می کنید، اگر اشتباهی کردید حق ندارید متوقف شوید. باید جمعش کنید و پیش بروید.

خودِ اجرا کردن، یک تمرین فوق العاده است.

متوجه می شوید که کدام پتانسیل هایتان را باید رشد دهید، و اینکه ایا موقع نواختن زیادی عجله می کنید یا عقب می مانید و از این دست نکات.

مهارت ها و پیشرفت های جدیدتان را از طریق نواختن برای دیگران جشن بگیرید. احساس شگفت انگیزی دارد.

اشتباه ها را جدی نگیرید و بیشتر تمرین کنید

هر نوازنده ی حرفه ای روزی یک مبتدی بوده است.

موسیقی زیبا و مفرح است. یک زبان جهانی است و صحبت کردن به این زبان لذت بخش است و البته یک مهارت بخصوص.

وقتی اشتباهی می کنید، باید آن را بپذیرید و از آن درس بگیرید. اصلا دلزده نشوید. همه اشتباه می کنند. گاهی اشتباهات هم زیبا هستند.

بیشتر از هرچیزی به نواختن پیانو به چشم تفریح بنگرید.

اگر به شما خوش نمی گذرد، شاید اصلا نخواهید تمرین کنید.

موسیقی ای که عاشقش هستید را بنوازید، با معلمی کار کنید که درکش می کنید، و تمرین کردن را به یک عادت تبدیل کنید. این کار خیلی زود به بخش پرثمر و رضایت بخش زندگی شما تبدیل خواهد شد.

نتیجه گیری از"یادگیری پیانو برای بزرگسالان"

بزرگسال بودن و یادگیری پیانو به هیچ وجه یک نکته ی منفی نیست.

درواقع، مزایای بسیار زیادی برای یادگیری در سنین بالا هست.

در کامنت ها ما را در جریان بگذارید که چطور پیش می روید، و هربار که پیشرفت می کنید به ما بگویید.

من مطمئنم که نوازنده ی های زیادی هستند که هم می توانند الهام بخش شما باشند و هم از موفقیتهای شما انگیزه بگیرند.