در مورد دردسرهای انجام دادن تکالیف
وقتی معلم می گوید: "فرزند شما در انجام تکالیف مشکل دارد"
دردسر ساختن در مدرسه می تواند نشانه مشکلات متعددی باشد.ماریان فش می گوید ممکن است یک مشکل خانوادگی حواس بچه شما را پرت کند، شاید هم او به اندازه کافی نمی خوابد و نمی تواند در کلاس به اندازه کافی حواسش را جمع کند. ماریان یک استاد دانشگاه رشته روانشناسی در دانشکده کویینز نیویورک است. او همچنین میگوید که شاید هم او از درس های سال قبل چیزهای را یاد نگرفته است –مثلا وقتی معلم درس می داده او بیمار و غایب بوده است و بعدا هیچوقت آن موضوع را نشنیده است.
عکس العمل صحیح: از معلم در رابطه با جزئیات دقیق مساله سوال بپرسید تا بهتر بتوانید تصمیم بگیرید که فرزندتان به چه چیزی احتیاج دارد: مثلا اینکه او در همه درس ها مشکل دارد یا فقط یک درس؟ آیا نمره او فقط در یک امتحان کم شده یا خیلی از امتحان ها؟ آیا او اصلا تکالیف را انجام نمی دهد، یا اینکه نمی تواند از پسشان بر بیاید؟
برنامه ریزی: همیشه نظر خود بچه را هم درباره مشکلاتش بپرسید. مثلا بگویید "معلمت نگران مشکل تو در یادگیری تفریق است. خودت چه فکر میکنی؟". از او بپرسید که چه کمکی از دستتان بر می آید و در مورد راه حل های احتمالی با معلم هم صحبت کنید. شاید معلم فلش کارت یا تمرین هایی پیشنهاد کند که فرزندتان در خانه انجام دهد، یا بین ساعات نهار و در صورت پیدا شدن کلاس خالی در مدرسه برای او کلاس جبرانی بگذارد. شما باید تکالیف فرزندتان ا بررسی کنید و مشکلاتش را زیر نظر داشته باشید و با معلمش درمیان بگذارید تا مطمئن شوید او پیشرفت می کند.
پیگیری: بعد از چند هفته تمرین اضافه و جبرانی فرزندتان حتما با معلم قرار ملاقات بگذارید و مساله را پیگیری کنید. اگر فقط کمی پیشرفت حاصل شد و یا اصلا تغییری ایجاد نشد، به معلم خصوصی و یا مشاور و یا روانشناس مدرسه فکر کنید تا اطمینان حاصل کنید که فرزندتان از اختلال یادگیری رنج نمی برد.
بد رفتاری
وقتی معلم می گوید: "فرزندتان در کلاس شیطانی می کند"
عکس العمل صحیح: ببینید چکار می کند: آیا مخل نظم کلاس می شود؟ آیا در کلاس می دود؟ آیا از خودش صدا در می آورد؟ بچه های کوچک معمولا نمی توانند احساساتشان را به زبان بیاورند بنابراین بدرفتاری می تواند یکی از نشانه های اضطراب فرزندتان باشد. از معلم بپرسید که آیا بچه هر روز همانطور است، تا بتوانید علتش را پیدا کنید. برای مثال اگر فرزندتان همیشه فقط قبل از زنگ ورزش بدرفتاری می کند، ممکن است به این دلیل باشد که او می ترسد بچه های دیگر بخاطر خوب نبودن ورزشش او را مسخره کنند. یک احتمال دیگر هم این است که او فکر می کند برای معلم و بچه های دیگر جلب توجه می کند، پس سر و صدا کردن می تواند او را تو چشم قرار دهد. شاید هم شما کودکی بسیار پر انرژی دارید که نمی تواند در زمان کلاس و به مدت طولانی خود را در سکوت نگه دارد.
در مورد ADHD نگران نباشید. اگرچه خیلی راحت می شود فکر کرد که بچه به ADHD مبتلا است، میشل ریف ، رفتاردرمان دانشگاه مینسوتا در مینیاپولیس می گوید که اگر فرزندتان در گذشته مشکلات رفتاری نداشته است، پس مشکل ADHD نیست.
برنامه ریزی: اگر به اختلال عملکرد مشکوک هستید، به بچه بگویید: "معلمت گفته است که قبل از زنگ ورزش اجازه داده از کلاس بروی بیرون. فکر می کنی اگر باهم طناب بزنیم مشکلت برطرف می شود؟". این پرسش باعث می شود او مطمئن شود هرکسی یک چیزی را خوب بلد نیست و به جای آن باید از چیزهایی که خوب بلد است حرف بزند.
اگر فرزندتان فقط کمی شیطنت دارد، از معلم بپرسید چکار می شود کرد که او قبل از نشستن در کلاس ساکت، کمی از انرژی اش را تخلیه کند. شاید بشود قبل از اینکه بنشیند، تخته را پاک کند یا فعالیت هایی از این دست. اگر بچه می خواهد جلب توجه کند، به او یادآور شوید که تنها راه به دست آوردن توجه، پیروی از قوانین و درست انجام دادن کارهاست. شاید هم بهتر باشد از معلم قوانین کلاس را بپرسید تا بتواند با فرزندتان کار کنید. کارهای خوب دیگر مثل کمک کردن به همکلاسی ها را هم پیشنهاد کنید.
پیگیری: با معلم ها ملاقات کنید تا مطمئن شوی فرزندتان آرام شده است: اگر هنوز شیطانی می کند، به رفتار درمان مراجعه کنید. دکتر ریف می گوید "اگر هر سال معلم ها می گویند که او شیطان است و نظم کلاس را به هم می زند و امسال بدتر هم شده، باید از بچه تست ADHD بگیرید."
بی قراری
وقتی معلم می گوید: "فرزندتان نگران و مضطرب بنظر می رسد"
عکس العمل صحیح: مطمئن شوید که منظور معلم از اضطراب را متوجه می شوید. در مورد علائمش بپرسید: " آیا بچه در زمانهای خاصی گریه می کند؟ آیا او اغلب از دل درد گله دارد و می خواهد که نزد پزشک مدرسه برود؟ اگر فرزندنتان ناخن هایش را می جود، بدانید که این یک عادت بد است.دکتر ریف می گوید: " اما اگر او قبلا مدرسه را دوست داشته و به تازگی در مدرسه گریه می کند، احتمالا یک مشکل خیلی بزرگتر وجود دارد." شاید او توسط بچه های دیگر مسخره می شود و یا یکی از معلم ها او را تحقیر می کند.
برنامه ریزی: همدردی کنید. بگویید "من هم موافقم که وقتی معلم موسیقی از تو بخواهد جلو همه کلاس آواز بخوانی، خیلی ترسناک است". سپس بپرسید چطور می توانید آرامش کنید. به او راه حل پیشنهاد بدهید: مثلا در خانه با او آواز بخوانید یا به او یاد بدهید نفس عمیق بکشد.
اگر او از مسخره شدن بخاطر موضوعی خاص می ترسد، ابتدا به او اطمینان بدهید که این تقصیر او نیست و باید خیالش راحت باشد و احساس امنیت کند. دکتر فش توصیه می کند "به او بگویید مسخره کردن اصلا خوب نیست و او با صحبت کردن با شما و معلمش در این مورد می تواند مسئله را حل کند". اینکار باعث می شود او شروع به حرف زدن کند و جزئیات بیشتری دستگیرتان شود؛ مثلا در این مورد که آیا کودک از نظر فیزیکی تهدید شده است یا خیر. یا روی او اسم گذاشته اند؟ در اینجا معلم و مدیریت مدرسه باید وارد عمل شوند (برخی مدرسه ها مسخره کردن را به هیچ وجه تحمل نمیکنند)؛ معمولا در این مرحله از والدین کودکی که فرزندتان را مسخره کرده می خواهند که وارد عمل شوند.
پیگیری: با معلم و مدرسه در ارتباط باشید تا مطمئن شوید فرزندتان احساس امنیت و آرامش بیشتری دارد. اگر هنوز هم نگران به نظر می رسد، از معلم بپرسید که دیگر چه کارهایی می توانید برای کمک بکنید.
مسخره کردن
وقتی معلم می گوید: "فرزندتان بچه های دیگر را مسخره می کند"
عکس العمل صحیح: باید سر دربیاورید که توهین ها چقدر شدید هستند. آیا فقط یکبار اتفاق افتاده است؟ شاید یکی از همکلاسی ها فرزندتان را مجبور کرده دیگری را بزند، و البته ببینید فرزندتان چقدر از این موضوع ناراحت است. یا ، آیا او به دفعات روی کودک دیگری اسم گذاشته صدایش می زند و یا به او آسیب فیزیکی رسانده است؟
برنامه ریزی: اگر فقط یکبار اتاق افتاده و فرزندتان از این بایت ناراحت و پشیمان است، در مورد دلیل اینکه چنین کار بدی کرده است صحبت کرده و او را وادار کنید از کودک مورد تمسخر عذرخواهی کند. اگر دوستش به او گفته آن کار را بکند، در مورد خطرات تحت فشار دیگران بودن با او صحبت کنید. دکتر فیش می گوید "در این مورد نقش بازی کردن و خودتان را جای دیگری گذاشتن خیلی خوب است چون به نظر بچه ها جالب است." سپس می توانید یک رفتار درست را برایش بازی کنید، مثلا بگویید "من دوست ندارم کتک بخورم، پس خودم هم کسی را کتک نمی زنم. چون اصلا خنده دار نیست". بعد جایتان را عوض کنید و بگذارید او جواب بدهد.
اما اگر این مسخره کردن تنها قسمتی از یک زنجیره رفتارهای خشونت آمیز در کودک بود، با روانشناس مدرسه یا یک مشاور خارج از مدرسه صحبت کنید تا ببینید علت این رفتارها چه می تواند باشد.
پیگیری: مرتبا و زود به زود با معلم در ارتباط باشید. اگر هنوز هم فزندنتان مشکل دارد، مشاوره ها را ادامه دهید یا بینید آیا مدرسه برای بهبود مهارتهای اجتماعی بچه ها خدماتی ارائه می دهد یا نه.
نکاتی از طرف معلم ها
هیچوقت شنیدن خبرهای بد از طرف معلم برای والدین آسان نبوده است. ما از معلم ها پرسیدیم که آنها مایلند والدین در چنین شرایط سختی چگونه عکس العمل نشان دهند .
- حتما برای صحبت کردن وقت بگذارید. اگر معلم وقتی با شما تماس گرفت که نمی توانید توج کاملتان را به صحبت های او بدهید، بگویید آیا امکان دارد در زمان مناسبتری به او زنگ بزنید؟
- حتما یادداشت بردارید. والورین یانگ، معلم کلاس اول راهنمایی مدرسه وینستون سالم می گوید: "اگر پیشنهادهای معلم را یادداشت کنید، بعدا به یاد آوردنشان خیلی راحت تر می شود".
- به هیچ وجه حرف را قطع نکنید. پائولین وال، معلمی اهل مینوت داکوتای شمالی می گوید:" معلم ها قبل از برقراری تماس تلفنی عمیقا و به مدت طولانی فکر می کنند و می خواهند که منظورشان را کاملا واضح برسانند".
- حتما نظرتتان را با بقیه درمیان بگذارید. بثآیروینگ، معلم درک مطلب مدرسه راهنمایی وودساید واقع در پیکسکیل می گوید: "هیچکس به خوبی شما فرزندتان را نمی شناسد، بنابراین اگر راهکاری دارید که معلم می تواند برای کمک به فرزندتان بکار گیرد، بدانید که او مشتاق است که بشنود".
- دنبال راه حل فوری نباشید. مقداری زمان بگذارید تا چیزهایی که معلم گفته است را هضم کنید و اگر هم لازم بود با خانواده در میان بگذارید. خانم یانگ می گوید "یک قرار ملاقلات بگذارید تا شما و همسرتان نزد معلم بروید، یا حداقل از طریق نامه و ایمیل و پیامک پیگیر قضیه باشید تا ببینید همه چیز خوب پیش میرود یا نه".
- به هیچ وجه جبهه نگیرید. مکالمات شما باید روی کمک به فرزندتان متمرکز باشند، نه سرزنش کردن کسی. معلم برای برطرف کردن مشکلات به حمایت شما احتیاج دارد.
