چرا سیم کشی ساختمان اتصالی میکند؟

اتصالی سیم کشی چیست؟

مدارهای الکتریکی برای کنترل میزان برق مصرفی طراحی شده اند. زمانی که از محدودیت مدار برق بیشتر برق مصرف می کنید اتصال رخ می دهد. مدارها از سیم، فیوز و دستگاه ها (مانند چراغ ها، لوازم و تمام دستگاه های که به پریز وصل اند) تشکیل می شوند. مصرف برق هر وسیله (در زمان روشن بودن) به بار کلی مدار افزوده می شود. افزایش مصرف برق و عبور از آستانه بار مجاز باعث پریدن فیوز و خاموش شدن مدار می شود.

اگر در مدار فیوز نباشد، بار الکتریکی بیش از حد سیم ها را داغ کرده و عایق سیم ها ذوب شده و به آتش سوزی منجر می شود. مدارهای مختلف بار الکتریکی متفاوت داشته و در نتیجه برخی مدارها بار بیشتری را تحمل می کنند. سیستم های برقی خانه برای مصرف برق توسط لوازم کافی هستند اما هیچ چیز نمی تواند از وصل کردن لوازم اضافی به پریز پیشگیری کند. با این حال هر چقدر درباره آستانه مدار خانه تان بیشتر بدانید می توانید از اتصالی پیشگیری کنید.

نشانه های اتصالی سیم کشی

اصلی ترین نشانه اتصالی مدار پریدن فیوز و قطع برق است. نشانه های جزئی دیگر عبارت اند از:

• کم سو شدن چراغ، مخصوصا زمانی که لوازم برقی یا چراغ های دیگر را نیز روشن می کنید

• قطع و وصل شدن برق

• بوی سوختگی از پریز و کلید

• سوختن کلید و پریز

• کم شدن نیروی دستگاه های برقی و الکتریکی

صدای وزوز، بوی سوختگی و گرم شدن دستگاه ها می تواند نشان دهنده مشکلات مربوط به سیم ها، مانند قطع اتصالی یا کاهش بار باشد. اگر پس از اقدام برای پیشگیری از اتصالی مدار این مشکلات ادامه یافتند با یک تکنسین برقکار تماس بگیرید.

بررسی سیم کشی خانه

اولین گام برای پیشگیری از اتصال بار الکتریکی این است که بدانید کدام مدار مخصوص کدام دستگاه است. زمانی که با مدارهای خانه آشنا شوید می دانید که هر مدار می تواند برای اتصال چند دستگاه مناسب باشد. برای مثال، اگر در صورت روشن شدن تستر (یک دستگاه پرمصرف) چراغ آشپزخانه کم نور می شود، در این صورت چراغ و تستر به یک مدار متصل هستند (اگرچه نباید اینگونه باشد) و به آستانه مصرف مدار نزدیک شده اید. با بررسی و آشنا بودن با مدارها متوجه می شوید آیا برای رفع نیازهای خانه باید مدارهای جدید نصب کنید یا نه.

بررسی سیم کشی آسان است

یک دفترچه یادداشت و مداد بردارید. پنل فیوزهای برق خانه را باز کنید و یکی از فیوزها با شماره 15 یا 20 انتهای کلید فیوز را خاموش کنید. (به فیوزهای 30، 40، 50 یا بالاتر کاری نداشته باشید زیرا ولتاژ بالایی داشته و برای دستگاه‌های پرمصرف مانند آبگرمکن و خشک کن استفاده شده و نباید لوازم معمولی را به این مدارها وصل کنید.) روی دفترچه موقعیت مدار را مشخص کنید تا بعدا آن را شناسایی کنید.

اکنون در خانه جستجو کرده و تمام لامپ ها، پنکه های سقف و لوازم را به برق وصل کرده و امتحان کنید. دستگاه هایی که ضعیف عمل کرده و مکان آن ها را مشخص کنید. همچنین با یک تستر ولتاژ یا تستر گیرنده هر کلید را امتحان کرده و یا تمام لوازم را به برق وصل کرده و کلیدی که کار نمی کند را مشخص کنید. البته مجبور نیستید هر مدار خانه را بررسی کنید. اگر از برقکار کمک گرفتید می توانید در کنار هر مدار مکان متصل به آن را مشخص کنید (اتاق جنوب شرق، چراغ های گاراژ یا غیره). اما برای بررسی بهتر باید تمام مدارها بررسی شود زیرا مثلا، ممکن است مدار مایکروویو با چراغ راهرو یکی باشد.

پس از بررسی مدار، به پنل رفته، اولین فیوز را روشن کرده و سپس بعدی را خاموش کنید و این فرایند را تکرار کنید. این فرایند را برای تمام مدارهای 15 و 20 تکرار کنید.

بررسی و محاسبه بار مدار

بررسی مدارها به شما می گوید کدام دستگاه توسط کدام مدار نیرو می گیرد. اکنون باید میزان نیروی استفاده شده هر دستگاه محاسبه شود. برای این کار، باید درباره انرژی الکتریکی اطلاعاتی داشته باشید. برق با وات مشخص می شود. یک لامپ 100 وات از 100 وات جریان الکتریکی استفاده می کند. وات محصول ولتاژ و آمپر است:

1 ولت در 1 آمپر= 1 وات

برای محاسبه بار کلی هر مدار، میزان وات هر دستگاه روی مدار را به آن اضافه کنید. لامپ برق و بسیاری از لوازم کوچک وات مشخصی دارند. اگر روی یک دستگاه تنها آمپر را دیدید، آمپر را در 120 (ولتاژ مدار استاندارد) ضرب کنید تا وات مشخص شود. تمام دستگاه های متصل به مدار و لوازمی که به آن وصل شده و چندان حرکت داده نمی شود را درنظر بگیرید (مانند تستر فر یا بخاری یک اتاق سرد).

وات کلی هر مدار را با بار کلی آن مدار مقایسه کنید. مدارهایی با فیوز 15، 15 آمپر دارند.بار ماکسیموم یکی از این مدارها 1،800 وات است.

120 ولت در 15 آمپر = 1،800 وات

اگر در هر مدار از بیش از 1،800 وات استفاده می کنید، اتصالی کرده و فیوز می پرد.

مدارهایی با فیوز 20 آمپر 20 دارند و بار ماکسیموم آن ها 2،40 وات است.

120 ولت در 20 آمپر = 2،400 وات

وات کلی (میزان انرژی الکتریکی استفاده شده) را با بار هر مدار مقایسه کنید. برای مثال، یک مدار 15 آمپری چراغ ها و کلیدهای پذیرایی نیروی 500 وات چراغ ها، نیروی 500 وات تلویزیون و جعبه کابل و نیروی 200 وات سیستم صوتی  را فراهم می کند که روی هم رفته 1200 وات است. اگر در زمان روشن بودن تلویزیون، استریو و چراغ ها، جاروبرقی 700 واتی را روشن کنید، از محدودیت 1500 وات مدار عبور کرده و فیوز می پرد.

چه کنیم که سیم کشی اتصالی نکند؟

بار ماکزیمم هر مدار بار اصلی نیست. برای امنیت بیشتر، بهتر است از 80 درصد آستانه بار مدار عبور نکنید. برای مدار 15 آمپر، آستانه امن 1440 وات است. برای مدار 20 آمپر، بار امن 1920 است.

اگر محاسبات مدار نشان می دهد که میزان وات مصرفی از آستانه امن عبور کرده - یا از محدودیت مدار رد شده و مدار اتصالی می کند - راه هایی وجود دارد تا با کاهش بار از اتصالی پیشگیری شود:

• لوازم برقی را به پریزهایی وصل کنید که کمتر استفاده می شوند (با بررسی مدار و محاسبات لازم میزان وات مصرفی هر مدار را محاسبه نمایید).

• یادتان باشد همزمان دستگاه های مختلف را روشن نکنید. برای مثال، در هنگام جاروبرقی زدن تلویزیون و استریو را خاموش کنید (در هر صورت صدای آن را نخواهید شنید).

• با کمک لامپ رشته ای و هالوژن کم مصرف یا لامپ فلورسنت بار الکتریکی را کاهش دهید.

• برای دستگاه های پرمصرف مدار جدید نصب کنید. برای مثال، اگر مصرف برق در کارگاه گاراژ زیاد است و تمام دستگاه های گاراژ به مدار 15 آمپر متصل هستند، یک مدار 20 آمپری جدید نصب کرده و برخی از ابزارها را به آن متصل کنید.

عکس: Axel Antas-Bergkvist on Unsplash