راهنمای کامل لوله کشی ساختمان

راهنمای مربوط به لوله کشی لوله های PVC، مس و پکس

اطلاعات ارائه شده در این راهنما

• انواع لوله ها و اندازه آن ها

• اتصالات فشرده

• اتصالات چندشاخه

• تجهیزات

• اتصالات مویرگی لحیم کاری

• نحوه برش انواع لوله ها

برای کار خود باید چه نوع و جنس از لوله را انتخاب کنید؟

لوله لوله کشی از مواد مختلف مانند مس، آهن گالوانیزه، پلی وینیل کلراید (پی وی سی)، پلی وینیل کلراید اصلاح شده کلر (CPVC)، پلی اتیلن پرتراکم (PEX) و پلی بوتلین، تشکیل شده است. اتصالات نیز از برنج، پلاستیک، مس و چدن مالیبل تشکیل شده اند.

• مس مس به صورت فراگیر استفاده شده و می تواند دمای بالا را تحمل کند. این ماده همیشه برای اتصالات نهایی کوره های گرمایشی مرکزی که دما از 100 سانتی گراد (212 درجه فارنهایت) بیشتر است، استفاده می شود. عیب لوله مسی سخت بودن آن است که باعث می شود یا توسط ابزار تخصصی خم شده یا از لوله های جداگانه 45 تا 90 درجه استفاده شود.

• آهن گالوانیزه: در سال های 70 میلادی که مس کم بود، لوله های آهن گالوانیزه رایج بودند. این لوله حتی از لوله مسی سخت تر بوده و خمیدگی آن دشوار است. آهن گالوانیزه در مقایسه با مس در مقابل پوسیدگی مقاوم تر بوده و برای قسمت هایی که لوله کشی در معرض دید است استفاده می شود.

• پی وی سی و سی پی وی سی: لوله های ساخته شده از این پلیمرهای پلاستیک نسبت به مس مزایای مختلف دارند. لوله پلاستیکی انعطاف پذیر بوده و به آسانی خم می شود، در نتیجه تعداد اتصالات کاهش می یابد. در صورتی که خمیدگی مورد نیاز باشد، زانویی 90 درجه قابل استفاده است. زیرا به راحتی به زمین و بین دیوار راه پیدا می کند. پلاستیک از فلز عایق بهتری بوده و کاهش گرما کمتر می شود. در زمان انجماد آب معمولا لوله پلاستیکی انعطاف بهتری داشته، منبسط شده و خط انفجار لوله در دماهای پایین کاهش می یاد. لوله پی وی سی رایج ترین لوله پلاستیکی بوده که برای آب نوشیدنی و لوله کشی فاضلاب استفاده می شود. ویژگی های لوله پی وی سی کلر اصلاح شده مانند پی وی سی استاندارد است، اما در دمای بالای آب در برابر آسیب مقاومت بیشتری داشته و انعطاف پذیری آن نیز بیشتر است.

• پکس PEX: لوله های لوله کشی از پلی اتیلن پرتراکم یا همان پکس نیز ساخته می شوند. یک ماده رسانا و سخت که در دماهای تا 20- درجه سانتی گراد (4- درجه فارنهایت) هم بدون انفجار باقی می ماند. قسمت لوله پکس نصف مس بوده و در تماس با آب اسیدی فرسایش پیدا نمی کند. پکس هم مانند پی وی سی انعطاف پذیر بوده، به راحتی خم شده و در اتصالات مختلف جای می گیرد. انبساط آن از مس بیشتر بوده و بنابراین برای دستیابی به اتصالات لازم نیست آن را افزایش دهید، بلکه باید آن را بین دو اتصال قرار دهید تا انبساط پیدا کند. هنگام راه یافتن میان حفره های دیوار باید حفره ها بزرگ باشند تا لوله در حین انقباض و انبساط مشکل ساز نشود. پکس در برابر نور خورشید آسیب پذیر است و در صورت استفاده برای فضای بیرونی، باید عایق بندی شود (با عایق یا مواد دیگر) تا آسیب نبیند.

• چدن مالیبل: این لوله برای آب، گاز، هوای فشرده و به عنوان یک هدایت کننده فلزی سخت کابل های صنعتی و تجاری استفاده می شود. چدن مالیبل از لوله مس یا پلاستیک مقاوم تر بوده اما در مصارف خانگی استفاده نمی شود. پیش از اختراع پلاستیک چدن مالیبل را برای لوله های بزرگ اصلی آب استفاده می کردند.

• سرب: سرب به دلیل سمی بودن دیگر برای لوله کشی استفاده نشده و پس از جنگ جهانی دوم و محبوبیت لوله مسی کنار گذاشته شد.

نکته ای درباره لوله پلاستیکی: در هنگام کار در نزدیکی لوله یا اتصالات پلاستیکی مراقب باشید که مشعل یا سایر ابزار گرمایی به آن آسیب نرسانند. در زمان نصب نباید لوله را در معرض ابزار گرمایشی قرار داد زیرا آسیب میبیند.

برای لوله کشی ساختمان چه نوع و جنس از اتصالات را باید انتخاب کنید؟

اتصالات از مواد مختلف ماند پلاستیک، برنج، مس و آهن تشکیل شده اند. این مواد در انواع مختلف و با عملکردهای مختلف از جمله زانویی 90 و 45 درجه، افست، اتصال T، اتصال Y، تقاطع، شیر ورودی، شیر یک طرفه، اتصالات کاهنده، متصل کننده و دندانه دار  برای اتصالات مخزن آب یا نفت، موجود است.

• اتصالات فشرده و چند شاخه برنجی دو یا چند ورودی دارند که به لوله ها یا اتصالات دیگر وصل می شوند. همچنین در انواع فشرده، فشرده و پیچ دار و پیچ دار موجود هستند. ورودی فشرده سازی برای اتصال لوله استفاده شده و ورودی پیچ دار (در صورت وجود) به دستگاهی مانند شوفاژ، منبع آب، کوره، شیر آب، پیمانه فشار یا تانکر آب، وصل می شود. بخش پیچ دار آن چندشاخه مونث و مذکر دارد. اتصالاتی با ورودی فشرده برای اتصال دو یا چند لوله به هم به کار رفته و به دلیل ساده بودن آن در صورت آماده بودن صحیح لوله ها و اتصالات، خودتان می توانید با آن کار کنید. اتصالات چندشاخه و پیچ دار برنجی از حلقه های برنج یا مس استفاده کرده اند که به انتهای لوله وصل شده و سپس در جای خود قرار می گیرد. سپس خم شده و با یک مهره سفت شده به اتصالات دیگر وصل می شود. در نتیجه عایق بندی ایجاد شده و از چکه پیشگیری می کند.

• اتصالات فشرده سازی برای اتصال لوله های مس و پلاستیک استفاده شده و گرچه استفاده از آنها آسان است اما نسبت به اجزای دیگر گران تر می باشند. عیب دیگر این است که احتمالش وجود دارد لوله با اتصال بچرخد (برای مثال، یک لوله مسی مارپیچ پشت یخچال یخساز با حرکت دادن مرتب یخچال می چرخد) و با گذشت زمان چکه ایجاد شود. اتصالات فشرده سازی به آسانی از هم باز می شوند. لوله کش ها اغلب برای اتصالات فشرده سازی از چسب PTFE یا اتصال دهنده استفاده می کنند تا از بابت چکه نکردن مطمئن شوند. با این حال، سازنده ها این کار را توصیه نمی کنند زیرا از عایق سازی صحیح این اتصال پیشگیری می شود. اتصالات برنجی برای لوله کشی زیرزمینی توصیه نمی شود.

• اتصالات مویرگی از مس تشکیل شده و برای اتصال به سایر لوله ها به لحیم کاری نیاز دارند. لوله ها در اتصال حرارت داده شده قرار می گیرند. حرارت دهی فاصله میان لوله و اتصال و عایق بندی را پر کرده و با ایجاد اتصال قوی در برابر کشش و چرخش لوله مقاومت ایجاد می کند. این نوع لوله با یک حلقه لحیم شده (اتصال یورک شایر) یا سیم لحیم شده که باید ذوب شود و حین حرارت دیدن در اتصال قرار بگیرد، همراه است. اتصالات مویرگی باریک، منظم و ارزان هستند . بین لوله ها اتصال قوی ایجاد می کنند. با این حال، استفاده از آنها دشوارتر است و از آنجایی که باید توسط مشعل حرارت ببینند، همیشه احتمال آتش سوزی وجود دارد. همچنین آماده سازی لوله و اتصالات ضروری است و باید با سیم ظرفشویی تمیز شود تا شعله و لحیم کاری بتواند تمام سطوح را تحت پوشش قرار دهد.

• اتصالات چدن مالیبل پیچ دار: قابل تماس با آب و هوای فشرده و البته ارزان. این اتصالات معمولا در ورودی و خروجی کوره های گرمایی جوشانده، پمپ و لوله های فشرده سازی هوا استفاده میشوند. از آنجایی که آهن از برنج انبساط کمتر داشته و قوی تر است، اتصالات آهنی بهتر هستند، مخصوصا در صورت بزرگ بودن اندازه آنها.

• نسخه گالوانیزه این اتصالات هم موجود بوده و در برابر فرسایش مقاوم هستند.

• اتصال فشاری آلیاژ پلاستیک و مس در لوله های مس و پلاستیک استفاده می شوند. برای استفاده از آن ها باید یک سمت لوله را بریده و درون اتصال قرار دهید. با این قرارگیری حلقه داخلی به سمت لوله می رود. این اتصالات به همراه حلقه هایی استفاده می شوند که به درون لوله رفته و از کشیدن شدن آن پیشگیری می کنند. این نوع اتصالات بسیار آسان و کارآمد بوده و به خصوص در لوله های سبک اتصال را آسان می کنند. همچنین با دست یا کلید مخصوص می توان به راحتی آن را باز کرد. همچنین زبانه ها چرخیده و لوله خارج می شود. در صورت داشتن زبانه بدون ابزار و با دست می توانید اتصال را باز کنید. این زبانه ها می توانند اتصال را قفل کرده و در صورت فشار به کلاهک، لوله باز نمی شود. دو برند معروف این اتصالا عبارتند از شارک بیت (Sharkbit) و اسپیدفیت (Speedfit).

• اتصالات فشاری با لوله مسی، سی پی وی سی و پکس استفاده شده و برای لوله پی وی سی قابل استفاده نیستند.

برای پروژه های بزرگ ممکن است هزینه اتصال فشرده یا فشاری روی لوله پکس بیشتر شود. اتصال موج دار جایگزین ارزان تری است که عایق مشابه داشته اما باید با ابزار مخصوص وصل شود.

نمونه های اتصالات لوله کشی ساختمان

در جهت عقربه ساعت از سمت چپ بالا: زانویی فشرده، انشعاب فلزی کاهنده با چندشاخه BSP، زانویی مویرگی مسی و زانویی فشرده با ورودی چندشاخه BSP.

اتصال یکپارچه چیست و چگونه می توان از آن استفاده کرد؟

اتصال یکپارچه باعث می شود دو بخش اتصال بدون نیاز به چرخش کل اتصال یا لوله های متصل شده، به هم وصل شوند.

• این اتصال معمولا در لوله کشی رادیاتور یا انتهای شیلنگ گاز استفاده می شود.

• مهره موجود بر روی یک قسمت لتصال سفت شده  و دو فلکه اتصال را به سمت هم بکشید.

• یک قطعه مواج یا مخروطی در یک قسمت می تواند به شکل مشابه سوکت قسمت دیگر فشار آورده و عایق ایجاد کند.

• با باز کردن مهره دو فلکه آزاد می شود. مثل زمانی که شلنگ را از شیر فضای باز خارج کرده یا شلنگ شوفاژ را تعویض می کنید.

اتصال یکپارچه و کاهنده

اتصال اسپید فیت، زانویی مساوی یا پلاستیکی فشاری.

صفحه دیواری شیرآب، دریچه یا شیر بیرونی. صفحه دیواری برای اتصال به شیر آب دندانه BSP 1.2 سانتی متری و ورودی فشاری فشرده دارد که به لوله پلاستیکی یا مسی وصل می شود. اتصال یکپارچه BSP با اندازه 1.90 سانتی متری به شلنگ متصل می شود.

این زانویی 90 درجه 1.2 سانتی متری چدن مالیبل برای خروجی لوله فشرده سازی هوا استفاده شده و دندانه مونث BSP دارد.

اندازه استاندارد اتصالات، لوله و زبانه ها در آمریکا، بریتانیا و ایرلند.

• ایالات متحده آمریکا: اتصالات استاندارد ملی لوله که به شکل ANSI/ASME B1.20.1 تعریف می شود را دنبال می کنند که اندازه های 9.5 میلی متر، 1.3، 2 و  2.54 سانتی متر، را دنبال می کند. این ابعاد نه به ابعاد دندانه ها بلکه به ابعاد داخلی لوله آهنی استفاده شده برای اتصال (مخصوصا لوله 40) بکار می رود. لوله مسی و پلاستیکی اندازه استاندارد لوله مسی را دنبال کرده و ابعاد بیرونی آن از استاندارد کلی 3.7 میلی متر بیشتر است. برای مثال، یک لوله 1.2 سانتی متری ابعاد 1.2سانتی متر +3.7 میلی متر= 1.58 سانتی متر دارد. اتصالات می توانند زبانه های برابر داشته باشند (به طور خلاصه NPS). در حالی که اتصال NPT برای تماس با آب یا هوا به عایق نیاز ندارد، اتصال NPS باید با چسب PTFE پوشانده شود. استاندارد لوله های زبانه دار و روکش دار (NPTF) برای مواردی استفاده می شوند که به دلیل دما و فشار بالا نمی توان از چسب پی تی اف ای یا چسب های دیگر استفاده کرد زیرا ماده جریان یافته در لوله با چسب سازگار نیست (برای مثال گازوئیل یا روغن هیدرولیک). تفاوت میان استاندارد NT و NPTF در ابعاد کوچک تر و بزرگ تر زبانه ها و پایه های آنهاست. روی چسب موجود در زبانه باید روکشی قرار بگیرد که زبانه های مونث و مذکر را روی هم قرار داده و اتصال را سفت کند.

• بریتانیا: دندانه موجود بر اتصالات BSP (برای استاندارد لوله و زبانه بریتانیا که به صورت BS EN 10226-1 and BS EN ISO 0228-1 تعریف می شود). رایج ترین اندازه ها در خانه عبارتند از 9.5 میلی متر، 1.3 سانتی متر، 2 سانتی متر و 2.54 سانتی متر. این اندازه ها ابعاد داخلی لوله فلزی هستند که اتصال درون آن جای میگیرد. لوله مسی و پلاستیکی استفاده شده برای این اتصالات از سال 1971 استفاده می شود. رایج ترین اندازه های برای مصارف خانگی عبارتند از 10، 15، 22 28 میلی متر. این اندازه ابعاد بیرونی لوله را نشان می دهد.

• ایرلند: زبانه روی اتصالات BSP بوده و اندازه لوله ها بر اساس اندازه زبانه اتصالات مشخص می شوند که می تواند 1.3 سانتی متر، 2 سانتی متر یا 2.54 سانتی متر باشد. ابعاد بیرونی لوله از نسخه بریتانیایی کمی کمتر بوده و در صورت عدم تطابق لوله و اتصال می تواند به چکه منجر شود.

معمولا برای توصیف دندانه ها آنها را نری و مادگی می نامند.

لوله، زبانه و اندازه لوله های NPT

اندازه لوله ها و استانداردها گاهی می تواند گیج کننده باشد

برای مثال، اگر یک لوله 1.2 سانتی متری یا اتصال 1.2 سانتی متری را اندازه بگیرید، ابعاد بیرونی یا داخلی لوله یا زبانه الزاما 1.2 سانتی متری نیستند. بنابراین تنها 1.2 سانتی متر تعریف می شود. این ابعاد به ابعاد داخلی لوله استفاده شده با اتصال 1و2 سانتی متری که در گذشته دیواره های ضخیم داشتند استفاده می شود.

لوله، زبانه و اندازه لوله های BSP  

نحوه برش لوله مسی یا پلاستیکی

لوله مسی یا پلاستیکی با ستیغ هکساو بریده می شد. با این حال، اگر از دستگاه برش لوله استفاده کنید لبه صاف تر ایجاد خواهد شد. نحوه استفاده از این وسیله برای برش لوله در فیلم پایین نمایش داده می شود. این دستگاه لوله پلاستیکی را نیز با کمی تلاش خواهد برید. در صورت استفاده از ستیغ هکساو روی لوله مسی، لبه ها را تمیز کنید.

لوله را با کاتر لوله ببرید.

در صورت عدم کارایی کاتر شاید نیاز باشد لوله فعلی را با ستیغ هکساو ببرید.

در صورت برش لوله با ستیغ هکساو می توانید با یک سنباده مناسب آن را صیقل دهید.

نحوه خم کردن لوله مسی

نمی توانید دو انتهای لوله مسی را گرفته و آن را خم کنید زیرا از وسط می شکند. برای خم کردن لوله مسی چندین راه حل وجود دارد:

• استفاده از سنباده برای پیشگیری از ترک: یک تکنیک قدیمی که اگر لوله با یک سنباده مناسب صیقل داده شده و سپس توسط حوله یا پارچه تمیز شود، به راحتی خم شده و شکل می گیرد.

• استفاده از روکش خم شونده. این روش برای لوله های طویل مناسب است تا در این فرایند از قسمت های مختلف لوله استفاده شود. روکش روی لوله را پوشانده و از نقطه خمیدگی بالاتر می رود. در صورت نیاز، می توانید یک رشته را به انتهای آن وصل کرده و آن را کنترل کنید. سپس لوله را زیر زانو قرار داده و خم کنید.

• استفاده از لوله خم کن.

با یک روکش انعطاف پذیر لوله را زیر کلاهک زانو خم کنید. این ابزار دارای اهرم بلند بوده که به خم شدن کمک کرده و در لوله یک یا چند خمیدگی ایجاد می کند. همچنین با استفاده مناسب از آن می توانید ابعاد مختلف لوله را خم کنید.

نحوه استفاده از اتصال فشرده سازی

1. لوله را اندازه گیری کرده، با ماژیک لبه پهن علامت گذاری نموده و سپس برش دهید. در صورت نیاز به قرار دادن اتصال در لوله فعلی (مانند اتصال T برای انشعاب سازی) باید یک بخش از لوله را بردارید. گاهی اوقات، می توانید بیرون اتصال را علامت گذاری کنید تا محل قرارگیری لوله و اتصال مشخص شود. در این صورت می دانید چه مقدار از لوله باید برداشته شود. در صورت استفاده از لوله مسی کشیدن دو لوله در خلاف جهت هم برای گذاشتن اتصال   و برداشتن بخش کوتاه، دشوار است و به همین دلیل باید درست انجام شود. یا اینکه گاهی اوقات اگر مقدار بیش از حد لوله بریده شود قرار دادن آنها به سمت هم دشوار است. گیره های نگهدارنده لوله را به طور موقت بردارید تا قسمت ها به راحتی جدا شوند.

2. لوله را ببرید تا به طول صحیح برسد. بهتر است از کاتر لوله استفاده کنید زیرا لبه را صاف می برد. استفاده از ستیغ هکساو نیز مشکلی ندارد. سعی کنید لبه را صاف و برابر ببرید.

3. مهره فشرده سازی را روی انتهای لوله و پس از حلقه الیو قرار دهید.

4. در صورت استفاده از لوله پلاستیکی، اتصال را به سمت لوله وارد کنید. در این صورت در هنگام سفت شدن مهره فشرده سازی به لوله فشار وارد نمی شود.

5. لوله را تا جایی فشار دهید که به اتصال وارد شود.

6. مهره فشرده سازی را با دست سفت کنید.

7. با یک ماژیک لبه پهن مهره را علامت گذاری کنید تا بدانید در هنگام سفت کردن آن با ابزار چقدر آن را چرخانده اید.

8. در اینجا به دو ابزار نیاز دارید: یکی برای نگه داشتن اتصال و دیگری برای سفت کردن مهره فشرده سازی. می توانید از آچارهای لبه باز، انبر قفلی یا انبر پمپ آب استفاده کنید. از اندازه صحیح ابزار مطمئن شده و انبر را محکم بگیرید تا حین سفت شدن سر نخورد. به طور کلی، مهره ها باید پس از سفت شدن توسط دست با یک چرخش کامل یا نیمه سفت شوند. در صورت امکان، می توانید با یک چرخش نیمه و سپس چرخش کامل منبع آب را سفت کرده و چند دقیقه صبر کنید تا ببینید آیا باز می لغزد یا نه. در صورت لغزیده شدن باید آن را باز هم سفت کنید. لازم نیست آن را بیش از حد سفت کنید زیرا مهره الیو کج شده، از عایق دیدن صحیح آن پیشگیری شده و چکه ایجاد می شود. دانستن میزان سفت کردن مهره به تجربه نیاز دارد و به طور کلی با سفت شدن مهره دیگر نمی توان آن را چرخاند.

اتصال فشرده سازی استاندارد. این اتصال T شکل ایجاد شاخه در لوله را ممکن می سازد.

برای لوله های پلاستیکی از روکش داخلی استفاده کنید.

مهره فشرده سازی را درون لوله بگذارید.

حلقه الیو را قرار دهید.

لوله را تا انتها به درون اتصال هل دهید.

با دست مهره فشرده سازی را سفت کنید.

با یک ماژیک نوک پهن مهره را علامت گذاری کنید.

به طور کلی، مهره ها باید با دست سفت شده و سپس با یک چرخش کامل قفل شوند. می توانید از آچار، آچار لوله و انبر پمپ آب استفاده کنید. نگه داشتن اتصال هم از چرخش آن پیشگیری می کند.

نحوه استفاده از اتصالات فشاری

این مراحل مختلف اند اما فرایند کلی آن این است:

1. لوله را اندازه گیری، علامت گذاری و سپس برش دهید. به طور کلی باید از ایجاد برس مربع با ستیغ هکسا روی لبه لوله پیشگیری کنید. به جای آن از کاتر مخصوص لوله های مسی و پلاستیکی استفاده نمایید. تکه های خرد شده انتهای لوله مسی را جمع کنید.

2. در صورت استفاده از لوله پلاستیکی، اتصال را در انتهای لوله قرار دهید.

3. لوله را به درون اتصال سر دهید تا بیشتر جلو نرود. سپس آن را عقب بکشید تا دندانه موجود بر لبه اتصال با لوله چفت شده و محکم شود.

4. برخی از اتصالات کاملا سفت می شوند که در صورت عقب رفتن مهره و شل شدن اتصال، آن را باز نمی کند. در این صورت، کلاهک پیچ روی اتصال را تا نصف بچرخانید. در این صورت حلقه در اتصال فشرده شده و زبانه را قفل می کند.

5. با چرخاندن قف در خلاف جهت عقربه های ساعت، فشردن دندانه به سمت بدنه اتصال و فشردن لوله، قفل باز می شود. در نتیجه دندانه اتصال آزاد خواهد شد. در برخی از اتصالات با یک کلید می توان این قفل را باز کرد.

6. در این فیلم نحوه استفاده از اتصال پیچ و قفل اسپیدفیت (Speedfit) را به شما معرفی می کنیم. این اتصال برای لوله های مس و پلاستیک استفاده می شود.

نحوه استفاده از اتصال استاندارد پیچ و قفل اسپید فیت

نحوه استفاده از اتصال مویرگی با لوله مسی

اتصال مویرگی برای نصب صحیح به کمی تخصص نیاز دارد، با این حال، ارزان ترین، کارآمدترین و قوی ترین راه حل برای اتصال لوله مسی است.

لوله مسی و اتصال مویرگی به هم چفت می شوند. برای این کار لوله و اتصال باید حرارت دیده تا لحیم ذوب شده و اتصالات را به هم وصل کند.

1. با ستیغ هک سا یا کاتر لوله، لوله را علامت گذاری و برش دهید. سپس تکه های خرد شده را جمع کنید.

2. داخل اتصال و بیرون لوله را با سیم ظرفشویی تمیز کنید تا هر دو براق شوند.

3. کمی روغن را به داخل اتصال و بیرون لوله آغشته کنید.

4. اولین لوله را در اتصال قرار دهید تا دیگر جلوتر نرود. لوله های باقی مانده را در اتصال فرو کنید. (تمام لوله ها باید با هم لحیم شوند نه هربار یک لوله).

5. اگر از اتصال یورک شایر استفاده کردید (که در هر ورودی آن یک حلقه داخلی لحیم شده وجود دارد)، دورتادور اتصال را حرارت دهید تا حلقه براق لحیم شده در ورودی اتصال دیده شود. اتصالات بدون لحیم کاری باید حرارت ببیند و سیم لحیم شده در لبه ورودی قرار بگیرد تا در لوله و بین اتصال و لوله قرار داشته باشد. (در صورتی که آب آشامیدنی است مطمئن شوید لحیم از جنس سرب نباشد).

هشدار

در هنگام استفاده از مشعل هوشیار بوده و برای پیشگیری از آتش سوزی احتیاط های لازم را انجام دهید. لوله کشی و سیم کشی پلاستیکی به آسانی ذوب می شود. می توانید از روکش های ضدآتش استفاده کرده و حین حرارت دهی آن را پشت اتصال قرار دهید. سرامیک هم می تواند محافظت ایجاد کند اما مراقب باشید شعله مستقیما به آن وارد نشود زیرا آسیب ایجاد خواهد شد.

اتصال مویرگی: به حلقه داخلی لحیم شده نگاه کنید.

با سیم ظرفشویی و خاکستر لوله و داخل اتصال را تمیز کنید.

با شعله اتصال را گرم کنید تا حلقه لحیم شده ظاهر شود. اتصال بدون حلق داخلی لحیم شده باید به سیم لحیم شده وصل شود.

نحوه استفاده از اتصالات لوله کشی رزوه شده

لوله های استیل با انتهای پیچ دار زبانه ای دارند که با زبانه مونث اتصال مقابل مکمل می شود. چسب لوله کشی PTFE یا انواع دیگر عایق ها این زبانه ها را پوشانده و با افزایش چرب کنندگی، قرارگیری زبانه ها در هم و عایق سازی را تسهیل می کنند. مزیت ثانویه چسب پر کردن فاصله میان زبانه مونث و مذکر است که در عایق بندی اتصال موثر است.

شما همچنین می توانید محل اتصال را روی چسب اتصال دیگر قرار دهید تا در صورت آسیب به چسب روی زبانه و چرخش آن باز هم عایق سازی ایجاد شود. در گذشته برای این اتصال از لایه های مختلف پیچ و مهره استفاده می شود. در برخی از موارد، در صورت دمای حداکثر، چسب پی تی اف ای نامناسب بوده و از اتصالات بیشتر استفاده می شود.

گاهی اوقات زبانه مذکر و مونث برابر بوده و باید با واشر فیبر یا حلقه که روی لبه اتصال قرار می گیرد، محکم شوند. معمولا در شیر آب (فضای باز) یا تانکر آب داغ از این روش استفاده می شود. اتصال چسب کاری شده در نتیجه سفت شدن ناگهانی شیر آب در زاویه اشتباه، استفاده می شود. با این حال یک واشر می تواند زاویه اتصال را تصحیح کرده و مشکل را حل کند.

1. لوله یا اتصال را نگه داشته و در انتهای داخلی زبانه چسب پی تی اف ای را سفت کرده و در جهت عقربه های ساخت چرخانده و سپس به سمت بالا ببرید تا زبانه پوشانده شود. در صورت باز بودن اولین زبانه برای باز کردن قطعات کارتان راحت تر خواهد بود.

2. چسب را در جهت عقربه های ساعت و سپس به سمت زمین به همین صورت بچسبانید.

3. لایه سوم را روی اتصال قرار دهید.

4. زبانه مذکر را به زبانه مونث پیچ کنید.

در هنگام چسباندن چسب بر روی اتصال مشکلاتی رخ می دهد. اگر اتصال سفت باشد چند لایه از چسب کافی است. در صورت شل بودن اتصال چسب بیشتری مورد نیاز است (4، 5 تا 6 بار).

این اتصال T شکل زبانه 1.2 سانتی متری مونث دارد. تصویر پایین سه شاخه ای را نشان می دهد که برای اتصال به پیمانه فشار به کار می رود.

چسب را با دقت  در جهت عقربه های ساعت بچرخانید. سه لایه از آن کافی خواهد بود.

اتصال را در سه شاخه قرار داده و با آچار سفت کنید.