با مبانی ابتدایی اپراتور، سرعت شاتر، و انتخاب نوع لنز شروع کرده و سپس قبل از آنکه به شما نشان دهیم چطور از نور طبیعی و رفلکسور برای بهبود کیفیت عکس ها استفاده کنید، به سراغ فوکوس و تکنیک های کامپوزیشن عکس می رویم. سپس به چند نکته برای عکاسی حرفه ای تر مثل فواید استفاده از فلش گان و دیگر ابزارهای جانبی در هنگام عکسبرداری پرتره می پردازیم.
چه دارید از دوستانتان عکس می گیرید و چه مسئولیت عکس برداریاز یک خانواده را به عهده دارید، و چه در استودیو بسته عکس می گیرید و چه در پارک محله، نکات مفید زیر به شما کمک می کنند که عکاس پرتره بهتری شوید.
1. چه زمانی از اکسپوژر طولانی استفاده کنیم؟
قابلیت میترینگ دوربینتان در گرفتن عکس نقش حیاتی بازی می کند.این سیستم تعیین می کند که چه مقدار نور باید به دوربین وارد شود تا اکسپوژر به اندازه کافی باشد. این سیستم خیلی هوشمند است اما کاملا قابل اعتماد نیست. بدی سیستم میترینگ چند زومه (مالتی زوم) این است که نیمه رنگ می اندازد و تصور می شود که در میانه تون رنگ باشد، یعنی جایی بین سیاه و سفید.
اغلب مواقع می بینیم که این تصور درست نیست ولی سیستم میترینگ می تواند زمانی که فریم در محیطی با نور بسیار زیاد و یا نور بسیار کم قرار دارد، وضعیت را بهتر کند.
وقتی دارید پرتره می اندازید، روشن بودن رنگ چهره می تواند دوربین را گول بزند تا اکسپوژر تصویر را کم کند. وقتی عکس هایی می گیرید که بیشتر کادر را چهره پر کرده، و یا زمانی که رنگ سفید در صحنه زیاد است، (مثل عروس در لباس سفید عروسی) این اتفاق برایتان پیش می آید. این خطا را می توانید از طریق تنظیمات جبران اکسپوژر دوربین تان به سرعت رفع کنید. ابتدا در بازه مثبت تنظیمات اکسپوژر، +1 درجه بالاتر بروید تا چهره فرد روشن شود. عکس هایی که انداخته ای را بررسی کنید و اگر احساس می کنید که باید روشن تر شوند، کم کم به درجه اکسپوژر بیافزایید.
2. دیافراگم
وقتی دارید پرتره می اندازید، بهتر است اپراتور را باز کنید (حدود 2.8 تا 5.6) تا عمق فضا کمی بیشتر شده و پس زمینه پشت سوژه کمی تار شود تا خود سوژه بهتر دیده شود. با حالت اپراتور پرایاریتی (در اولویت گذاشتن اپراتور) عکس بگیرید تا عمق صحنه زیاد شود؛ در این حالت، DSLR بطور خودکار سرعت شاتر را برای داشتن اکسپوژر مناسب تنظیم می کند. لنزهای مخصوص پرتره انداختن حتی اپراتور بازتری دارند (بازتر از همه) تا پس زمینه را بیشتر تار کنند.
3. تنظیمات سرعت شاتر
وقتی دارید سرعت شاتر را تنظیم می کنید، طول کانونی لنز را داخل بکشید وگرنه لرزش دوربین (و در نتیجه عکس تار) گریبانتان را خواهد گرفت. بطور کلی، باید مطمئن شوید سرعت شلاتر از طول کانونی بیشتر است. برای مثال، در 200 میلیمتری، سرعت شاتر باید 1-250 ثانیه و یا بیشتر باشد.
این هم درست است که در زمان استفاده از لنز زاویه باز مثل 1/20 ثانیه و 18 میلی متر طول کانونی، می توانید سرعت شاتر را پایین تر بیاورید. البته اگر سوژه در حال حرکت است، این ها فایده ای ندارد و باید سیستم ضد لرزش دوربین را فعال کنید. بعضی دوربین ها بصورت یک ویژگی داخلی این قابلیت را همراستا با سنسور دارند اما در بعضی دیگر ترجیح داده شده که قطعه در خود لنز باشد چون فایده اش این است که اثرش را می توانید در ویوفایندر (نمایاب، مانیتور چشمی) ببینید.
همه لنزها این ویژگی را ندارند اما اگر دوربین شما دارد، از آن استفاده کنید. اینگونه می توانید با سرعت شاتر پایین تر وقتی دوربین در دستتان است عکس بگیرید وگرنه فقط در صورتی که دوربین را بکارید می توانید این کار را بکنید.
4. ISO را بیشتر کنید
مردم موقع عکس گرفتن خیلی تکان می خورند. از پلک زدن و تغییر حالت چهره که بگذریم، هیچ چیز بدتر از چشم نیمه باز و حرف زدن به جا لبخند زدن نیست. برای پیشگیری از این مشکلات، و برای اینکه عکس ها بخاطر حرکت تار نشوند، باید سرعت شاتر را بالا ببرید.
این کار باعث می شود مطمئن شوید عکس ها تار نمی شوند و لرزش نمی افتد چون اغلب اوقات در حالی که دوربین را در دست دارید، پرتره می گیرید. وقتی حالت عکس روی اولویت با اپراتور باشد و اپراتور بازتر باشد، برای بالا بردن سرعت شاتر فقط کافی است ISO را بیشتر کنید (مثلا از 100 به 400). زیر نور کم (در فضا بسته یا وقتی بیرون تاریک است) ممکن است لازم باشد ایزو را تا 1600، 3200، و یا حتی 6400 بالا ببرید. کمی کم شدن از کیفیت خیلی بهتر از یک عکس تار بدرد نخور است.
5. انتخاب نوع لنز
لنزی که انتخاب می کند بر روی عکس پرتره خیلی تاثیر می گذارد. وقتی پرتره ای می خواهید که ویژگی بصری داشته باشد، باید لنز زاویه باز داشته باشید. عکس برداری از زاویه پایین باعث می شود سوژه تان از چیزی که هست قدبلندتر به نظر برسد. این یک تکنیک عالی برای گول زدن چشم و تغییر پرسپکتیو بیننده هاست. اما حواستان باشد که زیادی نزدیک نروید وگرنه انحراف ایجاد می شود که اصلا هم جالب نیست. برای اینکه عکس های زاویه باز تاثیرگذارتر شوند، می توانید کمی دوربین را به یک سمت بچرخانید.
وقتی از لنز تله فوتو 85 یا 105 میلی متری استفاده می کنید، باز هم مثل شما نقطه مرکزی توجه در صحنه است اما پس زمینه نقش زیادی در عکس بازی می کند (مثلا در عکس بالایی، پله ها خارج از محدوده فوکوس هستند و به گونه ای جداگانه جلب توجه می کنند). همیشه حواستان به اتفاقاتی که در پس زمینه می افتد باشد. لنز تله فوتو 70-200 میلی متری با f2.8 برای گرفتن پرتره های شگفت انگیز، بهترین ابزار است. این لنز شما را قادر می سازد بیشتر زوم کرده و بیشتر روی سوژه متمرکز شوید. اینگونه می توانید از حجم غلبه پس زمینه به پیش زمینه بکاهید.
6. ترکیب های خلاقانه
برای خلق ترکیب های تنبل نباشید. اغلب عکاسان عقب می ایستند و و فکر می کنند بهتر است یا کل سوژه و یا نیمه بالایی اش را در تصویر می اندازند. به جای این کار زوم کنید تا ترکیب تصویرتان پربارتر شود. خیلی خوب است که یاد بگیرید سوژه را در یک طرف تصویر بگذارید و در طرف دیگر فضایی خالی برای خیره شدن باشد و همچنین تمرینی است برای عمیق تر کردن پس زمینه با اپراتور باز.
7. با سوژه ارتباط بگیرید
اگر مدلتان احساس راحتی نمی کند، عکس هایی که حاصل می شوند خوب نخواهند بود. کمی وقت بگذارید و قبل از عکس برداری با سوژه گپ بزنید یا یک فنجان چای و قهوه بنوشید و از ایده هایتان بگویید. وقتی عکسبرداری شروع می شود، بگویید چکار کنند، در سکوت نایستید فقط عکس بگیرید. بهشان بگویید چه می خواهید و باید چگونه بایستند یا ژست بگیرند. یادتان باشد تصاویری که در پشت صحنه ازشان گرفته اید را نشانشان دهید تا اعتماد به نفسشان بالا برود.
8. از رفلکتور بهره بگیرید
یک راه سریع و کم هزینه برای روشن تر کردن پرتره و حرفه ای تر کردن عکس، از رفلکتور استفاده کنید. در فضا بسته آن را نزدیک پنجره و یا در فضا باز استفاده کنید تا نور به سمت سوژه بتابد و سایه ها ناخواسته حذف شوند. بسیاری از رفلکتورها دو برابر بزرگتر هستند و روکش های قابل جدا شدن دارند بنابراین می توانید رنگ سطح بازتاب را سفید، خاکستری، یا طلایی کنید. سطح سفید فلکتور می تواند در نقش خنثی کننده تابش شدید آفتاب عمل کند. اگر واقعا دست و بالتان تنگ است، می توانید از یک مقوا سفید بزرگ استفاده کنید و یا برای خاکستری کردنش، رویش فویل بکشید- که به همان اندازه خوب جواب می دهد.
9. فوکوس
وقتی از اپرتور باز (خصوصا 2.8 یا بیشتر9 استفاده می کنید، عمق تصویر به طرز چشمگیری کاهش می یابد، بنابراین باید حتما فوکوس کنید وگرنه بخش هایی از چهره خارج از فوکوس خواهند افتاد؛ مثلا بینی شخص شفاف می شود درحالیکه چشمانش کمی تار شده اند وقتی از خیلی نزدیک عکس می گیرید، روی چشم ها متمرکز شوید؛ وقتی کادر باز است روی سر تمرکز کنید. برای اینکه در تعیین نقطه فوکوس بهتان کمک شود، به صورت دستی تنظیمات را روی فوکوس خودکار (AF) بگذارید.
یکی از تکنیک های خوب هم این است که نقطه فوکوس خودکار مرکزی تعیین کنید. دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا فوکوس روی چشم ها یا سر قرار گیرد، سپس کادر را جابجا کنید تا سوژه در یک طرف تصویر قرار گیرد و سپس دکمه را کامل بفشارید. معمولا این روش سریع تر است تا سر و کله زدن با نقاط تعیین شده توسط فوکوس خودکار. به جا این هم می توانید نقاط فوکوس خودکار را با گوشه های بالایی انتقال داده و روی چشمان سوژه بگذارید تا عکس بگیرید. هر دو این روش ها به شما کمک می کنند سوژه را از مرکز تصویر بیرون برده تا ترکیب کادر بندی متعادل گردد.
10. ژست گرفتن برای پرتره
نحوه ایستاد، ژست گرفتن، و ظاهر سوژه تاثیر بسیار زیادی بر نتیجه عکس ها دارد. یک تغییر کوچک در حالت چهره مثل لبخند زدن یا نزدن، می تواند حال و هوا تصویر را به شدت تغییر دهد. وقتی دارید عکس می گیرید سعی کنید چندين حالت چهره را بگیرید تا بعدا بتوانید همانی که دوست دارید را زمانی که در خانه نشسته و ویرایششان می کنید، انتخاب کنید. همچنین زمان هایی که سوژه تان به دوربین نگاه نمی کند و بالا و پایین یا اطراف را نگاه می کند، از او عکس بگیرید. فعال باشید و ببینید کدام حالت بهتر است.
11. روزهای آفتابی از فلش (Fill Flash) استفاده کنید
شاید عجیب به نظر برسد اما وقتی هوا آفتابی است دقیقا وقت استفاده از فلش می باشد. خورشید مشکلات متعددی برای عکاسان پرتره ایجاد می کند: سایه های پررنگ روی صورت، اکسپوژر نامتعادل و هایلایت های سوخته. کمی هم از فلش "فیل" استفاده کنید و در لحظه خواهید دید که پرتره هایتان خیلی بهتر شده اند؛ در ان حالت دوربین اکسپوژر خیلی بیشتری دریافت می کند چون فلش سوژه را روشن می کند و دوربین هم پس زمینه را.
12. یک فلش گان قابل اعتماد داشته باشید
یک فلش گان خوب (که به آن نورسرعتی هم می گویند) بسیار بسیار از فلشی که داخل بدنه دوربینتان نصب شده است قدرتمندتر می باشد، یعنی نور روشن تری می تاباند و به این معناست که برای گرفتن عمق بیشتر و یا عکس برداری از تعداد افراد بیشتر، به اپراتور کمتری نیاز خواهید داشت. همچنین برای تنظیماتش هم دستتان بازتر است و می توانید زاویه اش را تغییر داده و بالا و پایین یا به اطراف ببریدش تا نوری که از سقف یا دیوارها می آید را خنثی کنید.
13. فلش گان را از راه دور کنترل کنید
فلش گان جدا از دوربین هم کار می کند و می شود بدون سیم و با یک کنترل از راه دور که مخصوص خود فلش گان است از آن استفاده کرد و بسیاری از دوربین ها هم این قابلیت را دارند که همزمان با فلش خود دوربین، فلش گان را هم به کار بیاندازند. جدا کردن فلش از دوربین می تواند نتایج را خیلی تغییر داده و کاری کند که نور تصویر به گونه ای باشد که عکس خیلی حرفه ای تر شود.
همچنین می توانید در شرایط نوری پیچیده تر همزمان از هردو فلش استفاده کنید. با استفاده از کنترل از راه دور می توانید یک فلش را بزنید که پس از آن فلش دوم را همزمان فعال می کند.
14. با استفاده از فلش، حرفه ای نورپردازی کنید
کنترل از راه دورهایی که با فلش ها کار می کنند، و یک خنثی کننده خوب شما را قادر می سازند تنظیمات نور را جالب و هوشمندانه انجام دهید. از پهلو به سوژه نور بتابانید تا تاثیرگذاری عکس بیشتر شود، و خلاقیتتان را با کم کردن اکسپوژر آسمان از طریق تعیین دو نقطه برای جبران اکسپوژر به کار بیاندازید تا پس زمینه سوژه ابری و گرفته به نظر برسد.
